کد مطلب:129827 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:150
زیارت سر مقدس توسط پیامبران و فرشتگان
سید بن طاووس گوید: «ابن لهیعه و دیگران روایتی نقل كرده اند كه ما به اندازه ی نیاز از آن نقل می كنیم. گوید: سرگرم طواف كعبه بودم كه شنیدم مردی می گوید: خدایا مرا ببخش هرچند می دانم كه نمی بخشی! گفتم: ای بنده ی خدا، از خدا بترس و چنین سخنی مگو! چرا كه اگر گناهانت به اندازه ی قطره های باران و برگ درختان باشد و تو از خداوند درخواست بخشش كنی، بر تو می بخشد؛ چرا كه او بخشنده و مهربان است!
گفت: بیا تا داستانم را برایت نقل كنم. چون رفتم، گفت: بدان كه ما پنجاه تن بودیم و سر حسین (ع) را به شام می بردیم. چون شب می شد سر را درون تابوتی می گذاشتیم و پیرامون آن شراب می خوردیم. شبی را همراهانم خوردند و مست كردند ولی من ننوشیدم. چون شب تاریك شد، صدای رعدی شنیدم و نوری شدید به چشمم خورد. در این هنگام
درهای آسمان باز شد؛ و آدم، نوح، ابراهیم، اسماعیل، اسحاق و پیامبر (ص) فرود آمدند؛ و جبرئیل و شماری دیگر از فرشتگان آنها را همراهی می كردند. پس جبرئیل به تابوت نزدیك شد و سر را بیرون آورد و آن را به خود چسباند و بوسید. دیگر انبیا نیز همگی چنین كردند. پیامبر (ص) برای سر حسین (ع) گریست و پیامبران دیگر او را تسلیت دادند. جبرئیل (ع) به آن حضرت گفت: ای محمد (ص) خدای متعال مرا فرمان داده است كه درباره ی امتت تو را اطاعت كنم. اگر فرمانم دهی زمین را زیر پایشان به لرزه در می آورم و آن را زیر و رو می كنم؛ مانند همان كاری كه با قوم لوط كردم!
پیامبر (ص) فرمود: نه جبرئیل! من در روز قیامت و در حضور خدای متعال، اینان را متوقف می كنم!
سپس دیگر فرشتگان سوی ما آمدند تا ما را بكشند. پس من گفتم: ای رسول خدا (ص) الأمان، الأمان!
پس فرمود: برو كه خدا تو را نبخشد. [1] .
گفت: بیا تا داستانم را برایت نقل كنم. چون رفتم، گفت: بدان كه ما پنجاه تن بودیم و سر حسین (ع) را به شام می بردیم. چون شب می شد سر را درون تابوتی می گذاشتیم و پیرامون آن شراب می خوردیم. شبی را همراهانم خوردند و مست كردند ولی من ننوشیدم. چون شب تاریك شد، صدای رعدی شنیدم و نوری شدید به چشمم خورد. در این هنگام
درهای آسمان باز شد؛ و آدم، نوح، ابراهیم، اسماعیل، اسحاق و پیامبر (ص) فرود آمدند؛ و جبرئیل و شماری دیگر از فرشتگان آنها را همراهی می كردند. پس جبرئیل به تابوت نزدیك شد و سر را بیرون آورد و آن را به خود چسباند و بوسید. دیگر انبیا نیز همگی چنین كردند. پیامبر (ص) برای سر حسین (ع) گریست و پیامبران دیگر او را تسلیت دادند. جبرئیل (ع) به آن حضرت گفت: ای محمد (ص) خدای متعال مرا فرمان داده است كه درباره ی امتت تو را اطاعت كنم. اگر فرمانم دهی زمین را زیر پایشان به لرزه در می آورم و آن را زیر و رو می كنم؛ مانند همان كاری كه با قوم لوط كردم!
پیامبر (ص) فرمود: نه جبرئیل! من در روز قیامت و در حضور خدای متعال، اینان را متوقف می كنم!
سپس دیگر فرشتگان سوی ما آمدند تا ما را بكشند. پس من گفتم: ای رسول خدا (ص) الأمان، الأمان!
پس فرمود: برو كه خدا تو را نبخشد. [1] .
[1] اللهوف، ص 208.